Televizyonlar şehit cenazelerini gösteriyorlar ardı ardına. Son birkaç gündür aynı manzaraları görmekteyiz ne yazık ki. Ateş düştüğü yeri yakar, doğru! Kim ne derse desin, Türk bayrağına sarılı tabuta gözyaşlarını akıtan nişanlı kadar içimiz burkulmuyor. Elleriyle büyüttüğü yavrusunu en delikanlı çağında şehit veren annenin hissettiklerini anlamak çok zor. Evladını elleriyle toprağın bağrına bırakan babanın duygularına tercüman olmak bile mümkün değil. Abisinin tabutu önünde çığlıklara boğulan kız kardeşin acılarını en yanık türküler bile anlatamaz. İnsanın, insan olduğunu iddia eden hiç kimsenin kayıtsız kalamayacağı yürek burkan tablolar?
Sonra, bir bağırış, bir haykırış. Evet, şehit cenazelerinin hemen arkasından yükselen haykırışlar çınlıyor sokaklarda: Şehitler ölmez, vatan bölünmez!
Sahi, ‘Onlara ölü demeyiniz.’ buyuruyor Kader Sahibi. Böyle ölümler ağlanacak değil, gururlanılacak ölümlerdir. Bir kere ölüm yok olmak demek değilse ve şehitlik mertebesi Allah katında yüce bir makam ise o halde ne diye üzüleceğiz?
Şehit cenazelerinin gölgesinden yükselen ‘vatan bölünmez’ sözü kim bilir kimlerin yüreğine korku salıyor! Bu iman, bu yürek, bu kararlılık ne büyük ve tükenmez hazine. O halde korkaklık, ümitsizlik ve tembellik bizim kitabımızda yok! bir manali cümle dile geliyor birden: ‘Kaderin üstünde bir kader vardır!’
Ey şehit olmadan bir gün önce babasını arayıp helallik isteyen, gözünü kırpmadan vatan hainlerinin karşısına dikilen yiğitler! Ey karlı dağları kanıyla yıkayan Mehmetçik! Ey evladını kaybeden, ama kendini kaybetmemek için başını dik tutan, içindeki derin acısıyla birlikte gurur dolu gözlerle komutanlara selam duran babalar! Ey kalbinin durma noktasına gelmesine rağmen ‘Bir oğlum daha olsa o da vatana feda olsun’ diyen analar! Ey iki ay sonra evleneceği nişanlısını toprağa gömerken ‘Düğünümüzü cennette yapalım’ diyen sevdalı yürekler! Ey abisinin tabutu başında asker elbisesiyle beni de askere götürün diyen Nene Hatun’un torunu kız kardeş! Ey kocasını, kardeşini, yakınını kaybetse de kalbi vatan için çarpan vatanseverler! Ey olan bitenden habersiz, baba diye tabuta bakan, yetimliğin acımsı tadını ağzındaki çikolatayla karıştıran minicik yavrular!
Sehitlerimize Allah tan Rahmet kederli ailelerine de sabirlar dilerim, lakin bu ortadogu ülkelerindeki bu kanli olaylar tarihin en basindan bu yana mevcud öyle veya böyle bir sekilde burdaki gariban halk bu kanli eylemleri sineye cekmek durumunda kalmis, sadece 350 yil gibi kisa bir zaman dilimi baris hakim olmus oda sadece osmanli devleti hüküm sürerken. Rivayet edilirki Adem babamizin evlatlarindan habil kardesi kabili bu bölgede öldürdügü icin bu bölgede hic bir zaman kan ve zulum bitmemis, dolayisi ile dünyadaki bütün katillerin babasi sifatini da tasiyan habil, dünyaya ne kadar zarar verdigini belkide hesap günü Huzuru Ilahide görecek. Adaletin, Hukukun ,Kardesligin, birligin ve beraberligin yani kisaca baris`in temini icin KAHROLSUN TERÖRIZIM KAHROLSUN PKK