Bir zamanlar, buyuk bir dagda kartallar yuva yaparlarmis. Bir kartal da 4 tane yumurtasi ile bu dagda yasiyormus.
Bir gun bir deprem olmus. Ve yumurtalardan bir tanesi dagdan yuvarlana yuvarlana vadide yer alan bir ciftlige kadar dusmus. Bu ciftlik bir tavuk ciftligiymis.
Ciftlikteki tavuklar, bu degisIk ve normalden buyuk yumurtayi sahiplenmeye karar vermisler. Yasli bir tavuk bu yumurtayi ve icinden cikacak yavruyu, korumasi altina almis.
Bir gun, kucuk kartal dogmus. Cevresinde tavuklari gormus ve kendini bir tavuk zannetmis. Butun tavuklar da ona bir tavuk gibi davranmislar. Ailesini de cok seviyormus. Icinden, bazen, ben kimim? sorusu geciyormus. Ama o bir tavukmus. Bunu boyle bilmeliymis.
Birgun ciftlikte oyun oynarlarken, yukari baktiginda bir grup kartalin ozgurce uctuklarini gormus. "Aman Allahim, ne kadar guzel ucuyorlar. Ben de onlar gibi ucmayi cok isterdim" demis. Tavuklar, bu dusunceye hep birlikte gulmusler. "Sen bir tavuksun ve tavuklar ucamazlar" demisler.
Kucuk kartal, artik daha sIk gokyuzune bakiyor ve ucan kartallar gibi ucmak, ozgur olmak istiyormus. Ne zaman bu dusuncesinden arkadaslarina, ailesine bahsetse, hep su cevabi aliyormus. "Sen bir tavuksun. Birak bu hayalleri."
Zamanla, kucuk kartal da bu dusunceyi kabul etmis. Hayal kurmaktan vazgecmis ve hayatini bir tavuk olarak yasamaya karar vermis. Ve hayatinin sonu geldiginde de bir tavuk! olarak olmus.
Kissadan hisse: Ne olacagimizi dusunursek, o oluruz. Eger, hayatimizin herhangi bir zamaninda, kartal olma hayalini kurarsak, hayallerimizi takip edelim