Kurban » ismaili bulup kurban etmek

Ismail'i bulup kurban etmek

Kurban kelimesi "kurb" sozunden gelir. Yani yakinlasmak... Kurban kesmek, insani Allah'a yakinlastirir. Nasil yakinlastirir? Ibadeti, itaati insani Allah'a yakinlastirir.

Musa Aleyhisselam'a emrediliyor, "Inegi kes!" Cunku o insanlar inege tapiyordu. Musa Aleyhisselam'in ummeti, inegi kesmekle putu kesmis oldu...

Aslinda Musa Aleyhisselam'in ummeti puta degil menfaatlerine tapiyordu. Cunku okuzle tarlayi suruyorlar, inegin de sutunden, danasindan faydalaniyorlardi. Onlar, faydalandiklari seylere tapiyorlardi. Faydalanilan sey, onlarin menfaatiydi. Musa Aleyhisselam'in ummeti, inegi kesmekle hem menfaatlerine tapmaktan vazgecme ikazini aldi hem de Allah'tan baska seye tapmanin zararini ogrendiler.

Bugune gelince...

Para veriyoruz, bir kurban aliyoruz. Onu kesip fakirlere dagitiyoruz. Kapitalistlerin putlastirdigi para, bizde kurbana gitti. Fakir fukaraya kurban etini dagitarak digergâmlik ogrendik. Kurban Bayrami'nda, zengin malini dagitiyor. Fakir dagitilan etten faydalaniyor, zenginle fakir arasindaki ucurum azaliyor. Zekâtini veren, kurban kesen Musluman, kapitalist olmaz. Simdi guzel bir sey buldular. Kurban paralarini toplayip Afrika'daki fakir ulkelere gonderiyorlar. Sudan'a on bin tane kurban parasi gonderilse ve Sudan'da on bin tane kurban kesilse Sudanlilar der ki, "Iste Muslumanlik budur! Turkiye nerede, Sudan nerede? Turkiye'deki kardeslerimiz bize et gondermis." Demek Muslumanlik tam uygulansa, dunya cennete donecek...

Kurban Bayrami'nda kurban derilerini bir cemaat toplasa yurtlar yaptirir, ogrenci okutturur. Binlerce genc tahsil yapma imkani bulur. Allah ne emretmisse cok isabetlidir.

Ibrahim Aleyhisselam, "Ya Rabbi bana salih evlatlardan bir cocuk lûtfet." (Saffat 37/100-106) diye dua ediyor. Allah da ona Ismail'i veriyor. Bir zaman sonra Ibrahim Aleyhisselam ruyasinda Ismail Aleyhisselam'i kurban etmeye giristigini goruyor. "Ben ruyamda seni kurban etmeye giristigimi goruyorum. Ne yapacagiz?" diyor. Oglu da, 'Ey babacigim sana ne emrediliyorsa onu yap. Allah'in izniyle benim sabirli ve dayanikli biri oldugumu goreceksin." diyor. Her ikisi de bu emre teslim oldular. Ibrahim, oglunu sakagi uzerine yatirinca biz ona: "Ibrahim! Ruyana sadik davrandin, dedik. Biz iyileri iste boyle odullendiririz." (Saffat, 37/102-106) buyuruyor.

Iman, sevdigin seyi kurban etmektir. "Sevdiginiz seylerden infak etmedikce iyilige eremezsiniz." (Âl-i Imran, 3/92) ayeti bunun delilidir. Simdi ben desem ki "parayi sevmiyorum", yalan soylemis olurum. Zekât verip, kurban kesen, "sevdigini vermis" olur. Sevdigimiz; para olur, mevki olur. Aliskanliklar olur. Adam diyor ki, "Ben sigarayi birakamiyorum." Iste onun Ismail'i sigara... Oburu diyor ki, "Ben parayi cok seviyorum." Onun Ismail'i de para... Hem Ismail'i bulacagiz, hem de Nuh'un gemisine binecegiz. Bu devirde kurtulus boyle...

Bir de kurbanla beraber, tevbe istigfar edip, gunahlarini kurban edenler var. "Ya Rabbi, bu Kurban Bayrami'nin yuzu suyu hurmetine bir daha su harami islemeyecegim." diyen adam o harami kurban etti.

Diyorlar ki, Kurban Bayrami'nda binlerce hayvan kesiliyor. Bu, ekonomik bir zaferdir. Koylu hayvan besledi, sehirli aldi kesti. Koylu para kazandi, fakir et yedi, zengin sevap kazandi. Kâr icinde kâr...

Bu bayramlar, Allah'a itaat etmenin bayramlari. Ramazan'da, Ya Rabbi oruc tuttum, cok sukur, bayram ediyorum. Kurban'da kurbanimi kesiyorum, cok sukur, bayram ediyorum.

Kainat, itaat uzerine kurulmustur. Binlerce senedir gunes dogup batiyor. Dogarken gec kalmiyor. Batarken gec kalmiyor. Kocaman gunes Allah'a boyun egerken, bize ne oluyor ki, isyana gidiyoruz?

Hekimoglu Ismail