NEREDE OLURSAN OL YÜZÜNÜ MESCID-I HARAMÁ CEVIR

Nerede olursan ol, yuzunu Mescid-i Haram'a cevir



Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) Medine'yi tesrif ettikten sonra 16 veya 17 ay boyunca, namazlarini Mescid-i Aksa'ya yonelerek kilmislardi. Tabiî o gunlerde, Kâbe'nin ici putlarla doluydu.



Allah Rasûlu (sallallahu aleyhi ve sellem) ise putlara en kucuk bir teveccuhte dahi bulunmama mesajiyla gonderilmisti. Dolayisiyla belli bir sure kat'î tavrini ortaya koyma adina O'nun Kâbe'ye yonelmesi, namazlarini o tarafa dogru kilmasi men edilmisti. Aslinda hakikat-i Ahmediye ile hakikat-i Kâbe arasinda cok ciddi bir alaka vardir. Ezeli takdir geregi fitratinda bunu hisseden Allah Resûlu, daima Kâbe'ye dogru yonelmek istemistir ki, O'nun bu kalpten yonelisini Kur'ân bize soyle anlatir: "Biz senin yuzunun goge dogru cevrilmekte oldugunu goruyoruz." (Bakara Sûresi, 2/144) Efendimiz'in yuzunu goge cevirmesindeki kasti ise kiblenin tahvili konusunda, Cenab-i Hakk'in yeni bir hukum vazetmesi arzusu idi. Evet O, adeta otelerden bir haber bekliyordu. Nitekim ayetin devami bu mujdeyi veriyor ve, "Simdi seni memnun olacagin bir kibleye dondurecegiz." (Bakara Sûresi, 2/144) diyordu. Iste bu cerceve icinde Efendimiz'in musriklere karsi kesin tavrini koymasi gerekliydi. Evet, hakikat-i Kâbe'nin kendisiyle ciddi bir alakasi vardi; vardi ama O'nun gonderilis gayesi olan tevhid meselesi, Kâbe kutsiyetinin de, Kâbe'nin kible olmasinin da cok cok onundeydi. Onun icin Efendimiz, Mekke'de yonelmeye basladigi Mescid-i Aksa mihrabina belli bir sure Medine'de de devam buyurdu. Ayrica, Efendimiz'in Mescid-i Aksa'yi kible olarak kabul etmesi, Yahudiler icinde Abdullah bin Selam gibi nicelerinin gonlunde hidayet mes'alesinin daha bir parlamasini saglamisti. Ihtimal, onlarin kitaplarinda gelecek peygamberin bu hususiyeti de zikrediliyordu. Her ne ise Yahudilerden bazilari Islam'a dehalet ediyorlardi ki, 16-17 ay suren bu uygulamadan maksat hâsil olmus ve o insanlarin, Muslumanlar aleyhine kullanabilecekleri delilleri kalmamisti. Yani, musrikler, "siz ici putlarla dolu Kâbe'ye yoneliyorsunuz", Yahudiler de, "siz bizim kiblemize donuyorsunuz; demek ki asil din, bizim dinimiz" diyemeyeceklerdi. Iste tam bu ortamda Allah (celle celaluhu), Resûlu'nu, hakikat-i Kâbe ile bulusturdu ve oraya yonelme emrini verdi.