Rasulullah (s.a.v.) Medine'ye geldiğinde, Ebu Talha elimden tutup beni O'na götürdü ve:
-Ya Rasulellahî Enes zeki bir çocuktur. Sana hizmet etsin, dedi
Ben kendisine seferde ve hazarda hizmet ettim. Vallahi, yaptığım birşeyden dolayı bana: "Bunu niçin böyle yaptın?" Yapmadığım birşey-den dolayı da: "Bunu niçin şöyle yapmadın" demedi. [1]
679) Ebu Abdillah el-Cedeli şunu anlattı: Aişe'ye:
-Rasulullah'ın (s.a.v.) ailesi arasındaki ahlâkı nasıldı? diye sordum. Aişe:
- O, ahlâkça insanların en güzeliydi. Çirkin konuşmaz, çirkin şeye özenmezdi. O, çarşı ve pazarlarda bağırıp çağırmazdı. Kötülüğe kötülükle karşılık vermez, affederdi, diye cevap verdi. [2]
680) Enes îbn Malik şöyle demiştir:
"Peygamber (s.a.v.) kimseye sövmez ve lanet etmezdi. Lüzumundan fazla konuşmazdı. Bizden birine darıldiğında: "Alnı toprak olasıca!" derdi." [3]
681) Abdullah Ibn Mes'ud şunu anlattı:
Biz hepsi Kureyşli ve son derece yakışıklı olan seksen kadar kişi Rasulullah'm (s.a.v.) yannıdayken kadınları hatırladık ve onlar hakkında konuştuk, O da konuşmamıza katıldı. Öyle ki O'nun susmasını arzu ettim.
682) Simak şunu anlattı: Cabir İbn Semura'ya: -Rasulullah'la birlikte oturur muydun? diye sordum. Cabir:
-Evet! O, çok susan ve az gülen birisiydi. Ashabı onun yanında şiir söylerler, bazı işlerini konuşurlar, gülerler ve gülümserlerdi, diye cevap verdi. [4]
683) Hz. Aişe'den nakledildi:
Mina günlerinde yanında iki cariye def çalarlarken Ebu Bekr Aişe'nin odasına girdi. Rasulullah da ( s.a.v.) örtüsüne bürünmüş haldeydi. Ebu Bekr cariyeleri azarladı. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.v.) yüzünü açarak:
- "Bırak onları, Ebu Bekr! Çünkü bunlar bayram günleridir" dedi. Aişe şöyle der:
-Ben mescidde oynayan Habeşlileri seyrettikten sonra usanıp kendiliğimden oturuncaya kadar, Rasulullah'm ( s.a.v.) beni elbisesiyle örttüğünü gördüm. Sız oyunu seven bir genç kızın durumunu takdir edin. [5]
684) Harice îbn Zeyd Ibn Sabit anlattı: Bazı kimseler Zeyd Ibn Sabit'in yanına gelip: -Bize Rasulullah'ın ( s.a.v.) hadislerini anlat, dediler. O da şu cevabı verdi:
-Biz dünyalık şeylerden konuşurduk, o da bizimle dünyalık şeylerden konuşurdu. Biz yemekten bahsettiğimiz zaman o da bizimle birlikte ondan bahsederdi. [6]
685) Enes îbn Malik şunu söyledi:
"Rasulullah (s.a.v.), insanların ahlakı en güzel olanıydı." [7]
686) Hz. Aişe şunu söyledi:
"Rasulullah'tan (s.a.v.) daha güzel ahlaklı hiç kimse yoktu. Ashabından ve ailesinden hiç kimse O'na buyur demeden seslenmezdi. Allah Teâlâ şu ayeti indirmiştir:
"Sen yüce bir ahlâk üzeresin." [8]
687) Hz. Aişe şunu anlattı:
"Ben Rasululîah'ın (s.a.v.) evindeyken kızlarla oynardım. Arkadaşlarım bana gelirler fakat Rasulullah'ı ( s.a.v.) görünce utanarak saklanırlardı. Rasulullah (s.a.v.) benimle oyanamaları için onları benim yanıma gönderirdi." [9]
688) Enes İbn Malik şunu anlattı:
"Rasulullah (s.a.v.) ashabından birisiyle görüştüğü zaman, onunla birlikte ayakta dururdu. Adam onun yanından ayrılmak isteyinceye kadar o ayrılmazdı." [10]
689) Enes şöyle dedi:
"Peygamber (s.a.v.) çocukların yanından geçti ve onlara selam verdi." [11]